Cehennemdeki taşlar ve odunlar!

Bakara -24:

"Eğer, yapamazsanız -ki hiçbir zaman yapamayacaksınız- o halde yakıtı insanlarla taşlar olan ateşten sakının. O ateş kafirler için hazırlanmıştır. "

Tahrim -6:

"Ey iman edenler! Kendinizi ve ailenizi, yakıtı insanlar ve taşlar olan ateşten koruyun... "

İnsanların cehennem ateşine atılacağını düşünürsek onların cehennemin bir nevi yakıtı olacağını anlamak mümkün. Peki cehennemin diğer yakıtı olan "taşlar" ne oluyor?

Bu taşlardan kastın putlar olduğu düşünülebilir, bazı tefsirlerdeki açıklamalar zaten bu yöndedir. Yani Allah diğer ayetlerde açıkça "putlar" derken bu ayette aynı ifadeyi kullanmak yerine birden "taşlar" demiştir. İnsanların ateşe atılmalarındaki amaç belli; cezalandırılmak, cansız taşlardan yapılma bu putların ateşte cezalandırılacağını düşünmekse tuhaf kaçıyor. Günahların yaratıcısı olan şeytan ve ona inanan insanlar sorumluluklarından ötürü cehennemde cezalandırılırken put niyetine taşların da ateşte yakılacak olması anlaşılır gibi değil.

yoksa taşlardan kasdedilen yakıt olarak kullanılan kömür veya çakmaktaşı gibi taşlar mıydı?

Nitekim, Abdullah bin Abbas ve Abdullah bin Mesud gibi önemli sahabelere göre bu ayetlerde geçen taşlar siyah kibrit taşlarıdır.

Bunu kabul etmemiz durumunda ise şunu sormak gerekiyor, bir ateşin var olabilmesi için herhangi bir ateşleyici malzemeye ihtiyaç duyulması bu dünyadaki koşullar için geçerlidir. Allahın cehennemdeki ateşi dünyadaki bildiğimiz ateş gibi midir, ayette bahsedilen taşlar olmazsa cehennemdeki ateş yanmayacak veya sönecek midir?

Toparlayacak olursak, ayette geçen bu taşlardan maksat nedir? Put derseniz ateşte taşları yakıp cezalandırmanın mantığı nedir?, yok kibrit taşı gibi yanabilen taşlardır derseniz oradaki ateş dünyadaki gibi tuttuşturulan bir ateş midir, ateşin kendisini bizzat yaratan Allah onu yaratacak başka şeylerden neden bahsetmektedir?

Son olarak da şu ayete değinelim:

Tebbet -5:

"Boynunda bükülmüş hurma liflerinden bir ip olduğu halde sırtında odun taşıyarak karısı da (o ateşe girecektir)."

Bu ayette Ebu Leheb'in karısının cehennemdeki halinden ve onun taşıdığı odunlardan bahsedilmektedir. Bu söylem Allah'a ait olup cehhenneme ilişkin yapılmış olan bir tasvirdir, tabi ki bu sözleri en yalın anlamıyla ciddiye almak gerekir. Cehennemle ilgili bu ayette odunlardan bahsedilerek yine karşımıza bildiğimiz dünyevi ateş benzetmesi çıkmaktadır. Ebu Leheb'i cehennemde yakacak olan ateşin, onu ister karısı isterse zebaniler taşısın oduna neden ihtiyacı olsun?

Anlaşılan o ki Ebu Leheb de karısı da birer kafir olarak cehennem ateşinin bizzat yakıtı olmaları yetmiyor, ayrıca kendilerinin yanında odun da gerekiyor.

Taş ya da odun bunlar insanoğlunun bu dünyada ateş yakmak için ihtiyaç duyduğu şeylerdir. Bizzat ateşin kendisini de var eden Allah'ın öbür tarafta sanki onlar olmazsa ateş de olmazmış gibi başka şeylerden de bahsetme gereği duyması onun aslında bir insan gibi hareket ettiğini göstermektedir. Allah cehennemindeki ateşten bahsederken taş ve odun gibi yakacak malzemelerine hiç değinmemiş olsaydı ne eksik olurdu, insanlar cehennemdeki ateşin var olmadığına mı inanacaklardı?

İnsan hayallerinde yarattığı bir tanrıya sınırsız doğa üstü özellikler yükleyebilir; kendi gücünün yetmediği alanlardaki boşukları var ettiği Tanrıların kudreti doldurmuştur. Güçsüzlüğünün tahammülsüzlüğünü inanıp taraf olmanın rahatlığı örtmüştür; "O herşeyi yaratmıştır, "ol" demesi yeterlidir, hiçbirşeye ihtiyaç duymaz, her şeye gücü yeter ve her yerdedir."

Ancak mevzu hayaller yerine somut şeylerden bahsetmeye gelince insan, Tanrısına yüklediği bu vasıfları unutup anlattığı şeyin bildik dünyevi gerçeklerinden bahseder: "ateş varsa tabi ki onu yakacak odundan taştan da bahsedilmesi normaldir. Eğer birileri cezalandırılıyorsa elleri ve ayakları bağlanmalıdır v.s."

Kutsal metin yazıcıları sonuçta insanlar olunca onları ele veren de yine kendi sözleri oluyor.