Allah ve şeytan Adem'in cennetten kovulacağını önceden biliyorlar mıydı?

Bilindiği gibi Adem yaratıldıktan sonra Allah meleklerin ona secde etmesini ister ancak Şeytan melek olmadığı halde bu emri üzerine alınır ve secde etmez. Hicr Suresi'nde bu olayın devamı şöyle anlatılır:

32: Allah, “Ey İblis! Saygı ile eğilenlerle beraber olmamandaki maksadın ne?” dedi.

33: İblis dedi ki: “Ben, kuru bir çamurdan, şekillenmiş balçıktan yarattığın insan için saygı ile eğilemem.”

34,35: Allah, “Öyleyse çık oradan, çünkü sen kovuldun. Şüphesiz hesap gününe kadar lânet senin üzerinedir” dedi.

36: İblis: “Rabbim! Öyle ise onların tekrar diriltilecekleri güne kadar bana mühlet ver” dedi.

37,38: Allah da, "O halde sen vakti (yalnızca benim tarafımdan) bilinen güne (kıyamete) kadar mühlet verilenlerdensin" dedi.

Buraya kadarki kısımda henüz şeytan cennetteki Adem'i kandırmış değildir, sadece ona secde etmediği için Allah katından kovulmuş olması ve Allahla şeytanın birbiriyle olan atışması söz konusudur.

Bu atışmadan sonra Allah’ın cennetteki Adem’den uymasını isteyeceği tek bir yasak olacaktır. Bu yasağın çiğnenmesine kadar cennet gibi bir yerde ne bir “ceza günü (kıyamet)” ne de “yeniden dirilme günü” mevzusu vardır.

Ancak yukardaki ayetleri okuduğumuzda, Adem’in şeytana kanması sonucu yeryüzüne gönderilmesi ve insanlığın sınava tabi tutulması daha işin içinde yokken Allah şeytanla yaptığı konuşmasında bir "hesap günün"den bahsetmektedir.

Allah "ilâ yevmi ed dîni" diyerek ceza gününe kadar şeytanı lanetlemektedir. Bu tabirin geçtiği Fatiha (4), Zariyat (12), Vakia (56), İnfitar (15), Mutaffifin (11) gibi diğer ayetlerin tamamında insanların yaşayacağı "kıyamet gününden" bahsedilmektedir.

Allahın bahsettiği “din günü, ceza gününün” secde etmediği için sadece şeytanın hesaba çekileceği bir günden çok insanların da hesaba çekileceği kıyamet gününü işaret ettiği açıktır. Din kelimesi Arapça'da ceza, tâat, hal, âdet, hesap, siyaset, kahr ve bütün bunlarla ilgili, hepsine temel ve ölçü olan "millet, şerîat" anlamlarına gelmektedir. Gün (yevm) ise, yirmidört saatlik zaman anlamına geldiği gibi ay, yıl, asır, devir gibi anlamlara da gelir.

İkincisi ayetlerin devamında bu sefer de şeytanın henüz Adem'in yeryüzündeki sınava gönderilmesi söz konusu değilken insanların “yeniden diriltileceği” günden bahsettiğini görürüz.

İnsanların yeniden diriltileceği gün yine bu konuşmalardan sonra yaşanacak olan Adem’in yeryüzüne gönderilmesi ve kendisiyle birlikte tüm insanlığın sınavdan geçirildikten sonra hepsinin hesaba çekileceği gündür. Ayetteki “ilâ yevmi yub'asûne” ifadesinin geçtiği Neml (65), Şuara (87) ve Nahl (21) gibi diğer ayetler kıyamet sonrası yaşanılacak olan insanların diriltilmesi olayını anlatmaktadır.

Hadi diyelim ki Allah geleceği de bildiği için Adem daha hata yapmadan evvel ileride bir “hesap günü” olacağını biliyordu ve henüz şeytan mühlet istemeden önce bilerek o güne kadar onu lanetledi,varsayalım buna böylesi bir kılıf bulduk;

peki şeytan daha Adem cennetteyken henüz onu kandırıp ordan çıkartmamışken, onun soyundan gelenlerin ölüp, yeniden diriltileceğini nerden bilmektedir?

İsterseniz bu anlatımları bir de şöyle düşünün; Adem’in şeytana kanıp yeryüzüne gönderileceğini, insanların hesap günü yeniden diriltileceğini, kısacası olup biteceklerin hepsini bir yerden dinlemişsiniz ve biliyorsunuz. Bunu tekrar anlatmanız gerekseydi nasıl anlatırdınız?

Aynen bu ayetlerde olduğu gibi sonra söylenmesi gerekeni en başta söyleyerek, Adem’in çiğnediği yasağı atlayıp, Allahın kıyamete kadar şeytana mühlet vermesi, şeytanın da yeniden dirilinceye kadar insanları kandırması gibi genel ve bilindik şeyleri öncelikli olarak mı anlatırdınız yoksa madem ki gerçekte yaşanmış olan şeylerden bahsediyorsunuz bunu sırasına en uygun şekilde mi anlatırdınız?

Geriye bir ihtimal daha kalıyor tabi, yoksa Allah ve şeytan Adem'in cennetten kovulacağını önceden biliyorlar mıydı? Adem ve insanlık oyuna mı gelmişti.