Kuran'daki anlatımlara göre Allahın eski peygamberlere göstermiş olduğu mucizeler bazı "aracı" şeylerin kullanımı ile gerçekleşmektedir. Bu mucizeler Allah tarafından “değnek”, “sığır parçası”, bir demet “sap” veya “ayak” vasıtasıyla oluşturulmakta.
“Hani, Mûsâ kavmi için su dilemişti. Biz de, "Asanı kayaya vur" demiştik, böylece kayadan on iki pınar fışkırmış, her boy kendi su alacağı pınarı bilmişti...” (Bakara 60)
"Sığırın bir parçası ile öldürülene vurun" dedik. İşte, Allah ölüleri böyle diriltir, düşünesiniz diye mucizelerini de size böyle gösterir.” (Bakara 73)
“Bunun üzerine Mûsâ'ya, "Asan ile denize vur" diye vahyettik. Deniz derhal yarıldı. Her parçası koca bir dağ gibiydi.” (Şuara 63)
“Kulumuz Eyyub'u da an. Hani o, Rabbine, "Şeytan bana bir yorgunluk ve azap dokundurdu" diye seslenmişti. Biz de ona, "Ayağını yere vur! İşte yıkanacak ve içecek soğuk bir su" dedik. “(Sad 41-42)
“(Eyyub’a) şöyle dedik: "Eline bir demet sap al ve onunla vur, yeminini bozma."…” (Sad 44)
Eski insanların inançlarında bir anda olup biten büyülerin yani “sihirlerin” ayrı bir yeri vardı. Bu tür şeylerin yapılabilmesi ise bazı malzemelerin kullanımı ile mümkündü. Sihir denilen şey izleyiciyi olağandışı bir duruma ikna ettirmeye yarayan bir "oyundu" ve bu oyunun oynanabilmesi için de bazen bir sopaya bazen bir kuşa, bazen bir örtüye bazense bir ipe ihtiyaç vardı. Bir tavşanı bir anda yok edip tekrar var edebilmek mümkün değilse o zaman o tavşanın içinden çıkarılacağı bir “şapka” mutlaka olmalıydı. Kısacası insanlar arasında ilave malzemeler kullanmadan bir şeyleri yok edip var eden bir sihirbaz bugüne kadar hiç gelmemişti.
Peki insanlar açısından durum buyken Allahın sihri, mucizeleri neden "bir anda" olmak yerine insanlarınkine benzer şekilde bir takım şeylerin kullanımı ile gerçekleşiyordu?
Kayadan suyun çıkması ve denizin ikiye yarılması için illa bir odun parçasının ona değmesi mi gerekiyordu, bir ölünün dirilmesi için bir et parçasının ona dokundurulması veya yerden suyun çıkması için illa ona ayakla vurulması mı gerekiyordu? Bunlar olmasa birşeyler eksik kalacak, mucizeler gerçekleşmeyecek miydi?
Bu durum bize her şeyi “ol” emriyle var edebilen yüce bir kudretin varlığını göstermemektedir. Bu durum bize daha çok eski insanların tanrılarını kendileri gibi düşünüp, onların da kendilerinkine benzer şekilde sihirler yaptıklarına inanmış olduklarını göstermektedir.
Bu konumuzun devamı olarak bir ayete daha paylaşmak istiyorum:
“Elini koynuna sok. (Alaca hastalığı gibi) bir hastalık sebebiyle olmaksızın bembeyaz bir hâlde çıksın. Korkudan açılan kolunu kendine çek (toparlan). İşte bunlar, Firavun ve ileri gelen adamlarına (göstermen için) Rabbin tarafından (sana verilen) iki delildir. Çünkü onlar fasık bir kavimdirler.” (Kassas -32)
Allahın Musa'ya gösterdiği bu mucizede ellerin beyazlaması için neden önce koyuna sokulması gerekiyor?
Kuran ayetlerinden yeni mucizeler türetmeye çalışan mümin arkadaşlar, bırakın yeni mucizeler bulmayı korkarım ki ayetlerde apaçık bahsi geçen mucizeler dahi gerçekte yaşanmış şeyler değil. Ayetlerdeki mucize malzemeleri ve yöntemlerinin insan ürünü anlatımlar olduğunu artık görmeniz gerekiyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder