Peygamberin eşi ; "Bunu sana kim bildirdi peygamber!"

Al-i İmran -124:

"Hani sen mü'minlere, "Rabbinizin, indirilmiş üç bin melek ile yardım etmesi size yetmez mi?" diyordun."

bu ayette allah vahiy yolu ile peygambere seslenmektedir. Allah peygamberin başından geçen bir olayı ona "sen" diye hitap ederek bahsetmektedir.

Tahrim -3:

"Hani peygamber eşlerinden birine, gizli bir söz söylemişti. Fakat eşi o sözü (başkasına) haber verip Allah da bunu peygambere bildirince, peygamber bunun bir kısmını bildirmiş, bir kısmından da vazgeçmişti. Peygamber bunu ona (sırrı açıklayan eşine) haber verince o, “Bunu sana kim bildirdi?” dedi. Peygamber, “Bunu bana, hakkıyla bilen ve hakkıyla haberdar olan Allah haber verdi” dedi."

Bu ayette de yine allah peygamberine seslenmekte ve onun yaşamış olduğu bir olayı anlatmaktadır. Ama bu sefer "hani sen eşlerinden birine, gizli bir söz söylemiştin..." tarzında bir önceki ayetteki gibi peygamberi doğrudan muhattap almamaktadır. Sanki ortada allah ve peygamberin konuşması yok da başkalarının peygamberin arkasından konuşması gibi bir durum vardır.

Sanki ya allahın dışında bir başkası peygamberin başından geçenleri anlatmaktadır, ya da allah sanki arada hiç peygamber yokmuş gibi onun başından geçenleri bir başkasına aktarmaktadır.

Yukardaki iki ayet peygamberin başından geçen bir olayı hatırlatarak benzer konuları işliyor, ama ayetlerin söylem ve hitap tarzı birbiriyle uyuşmuyor.

İkinci olarak ikinci ayetteki peygamberin eşlerinden birisinin ondan aldığı bir sözü başkalarına söylemesi konusuna değinmek gerekiyor. Allahın burda peygamberini sırrını eşine söylerken uyarmak yerine iş olup bittikten sonra uyardığını görüyoruz. Bu nokta dikkat çekiyor olmakla birlikte, "allahın buna bilerek izin vermiş olabileceği" düşüncesiyle bunu istemeyerek de olsa es geçiyoruz.

Bu ayetin Medine döneminde indirildiği ve tefsirlerde peygamberin eşine kendisinden sonra kimlerin yerine geçmesi gerektiğini sır olarak söylediği ifade edilmektedir. Tabi ortada peygamberin bir "sırrı" söz konusu olunca bunun içeriğinin ondan sonra iktidarı paylaşmak gibi karlı bir amaçla doldurulmaya çalışılmasına hiç şaşmamak gerekir. Bunların doğruluğu ayrı bir tartışma konusu olmakla birlikte, burada asıl dikkat çekici olan nokta peygamberin eşinin göstermiş olduğu tepkidir.

Peygambere bu kadar yakın olan bir eş, mü’minlerin annesi olan bir eş; onun allah gibi yüce ve her bilgiye sahip bir tanrının elçisi olduğunu bilmiyor muydu ki peygamber ona herşeyi açıkladığında "bunu sana kim söyledi?" diye bir tepki vermişti?

Karşısında sıradan bir insan durmuyor ki böylesine bir şaşkınlık yaşayarak ona böylesi bir soru yöneltsin. Peygamberin eşi aldığı sırrı başkalarına söylerken kalbi kaymış ve günah işlemiş olabilir. Buna diyeceğim birşey yok. Buradaki asıl mesele yaptığı hatanın kendisine söylenmesinden sonra peygambere bu bilginin allahtan gelmiş olabileceğini düşünemiyor olmasıdır.

Kendinizi bir anlığını şu konumda düşünün; eşiniz bir peygamber, en özel anları birlikte yaşıyorsunuz size o kadar yakın ki sırrını gelip sizinle paylaşıyor. Eşinizin peygamberliğine, nuruna, kerametlerine binlerce insan tanık ve hayran olmuş, müslümanlığı seçmiş. Sizin bu kadar yakınken onun hakikatlerinden uzak düşmeniz söz konusu olamaz. Olamayacağı için de müminlerin annesi omakla şereflendirilmişsiniz. Bir gün geliyor ve siz eşinizin bir sırrını bir başkasıyla paylaşıyorsunuz, ne kadar da yakın olsanız buna cüret edebiliyorsunuz. Sonra bir başka gün peygamber eşiniz gelip size bunu neden yaptığınızı soruyor.

Eğer bunu duyup da ona halen "bunu sana kim bildirdi" diye sorarsanız bu sizin onun allahın elçisi olduğuna aslında hiçbir zaman inanmamış olduğunu gösterir. Peygambere bu kadar yakın olunduğu halde halen inançsız kalınabiliyorsa dışardaki yedi yabancının ona inanmıyor olmasına da şaşmamak gerekir.

Son olarak da şunu ele almak lazım; acaba peygambere sırrının paylaşıldığı bilgisi allah tarafından değil de bu sırrın aktarıldığı üçüncü kişiler tarafından söylenmiş olamaz mı? peygamberin bu konuda yaşananların bir kısmını söyleyip bir kısmını söylememiş olması aslında konuya tam da vakıf olmadığını ve bu bilgiyi başka ağızlardan yarım yamalak edindiğini işaret etmiyor mu?

Kısaca toparlayacak olursak;

1- ilkin kuran ayetlerindeki allah ve peygamber arasında geçen hitap farklılığını göstermiş olduk,

2- daha sonra peygamber eşi olan birisinin, onunla her ne kadar yakın ve birlikte olursa olsun peygamberi inandırıcı bulamadığını, onu sıradan bir insan düzeyinde görebildiğini anlattık,

3- son olarak da peygambere gelen böylesi bir bilginin illa allah tarafından gelmesinin gerekmediğini, bu bilginin başka kişiler tarafınca da kendisine çıtlatılabileceği ihtimaline dikkat çekmiş olduk.